Kiedy czeka cię test densytometryczny, ważne jest, żebyś się do niego jak najlepiej przygotował. Ważne jest też zrozumienie, jak działa to badanie, jak może na Ciebie wpłynąć i jak interpretować swoje wyniki.
Przygotowanie do badania
Badanie densytometryczne jest obowiązkowym badaniem dla każdego, kto martwi się o swoje kości. Wyniki badania gęstości kości są przydatne w planowaniu udanej rehabilitacji lub w określeniu, czy dana osoba jest zagrożona osteoporozą lub złamaniem. Typowe badanie gęstości kości polega na wykonaniu serii zdjęć rentgenowskich w celu określenia gęstości kości w kręgosłupie, biodrze i łokciu.
Oprócz badania gęstości kości istnieją inne sposoby mierzenia wytrzymałości kości. Na przykład możesz otrzymać receptę na suplementy wapnia. Przyjmowanie tych suplementów jest generalnie bezpieczne, o ile nie zażywasz ich wcześniej niż 24 godziny przed badaniem. Jeśli planujesz przyjmować suplementy wapnia, pamiętaj, aby powiedzieć o tym technikowi lub lekarzowi, aby nie pominąć tej ważnej informacji.
Inną możliwością jest wykorzystanie algorytmu grywalizacji do oceny gęstości kości. W tym celu wykorzystuje się dwa urządzenia skanujące, które przechodzą nad dolną częścią pleców pacjenta, generator fotonów oraz komputerowy algorytm oprogramowania. Zostaniesz poproszony o pozostanie w bezruchu, gdy maszyny będą wykonywać swoją pracę.
Interpretacja wyników
Densytometria kości to badanie, które służy do oceny stanu zdrowia kości pacjenta. Pomaga określić, czy dana osoba jest zagrożona osteoporozą. Porównując gęstość mineralną kości (BMD) danej osoby z normą dopasowaną do wieku, można ocenić, czy kości tej osoby są słabsze niż powinny. Oprócz oceny ogólnego stanu kości danej osoby, badanie to pozwala również monitorować efekty leczenia.
Wyniki badania densytometrycznego kości są podawane w postaci wyniku z, który jest obliczany na podstawie wzrostu i płci danej osoby. Porównuje się je z grupą dopasowanych wiekowo zdrowych osób dorosłych. Jeżeli BMD jest poniżej średniej dla danej grupy wiekowej, uważa się, że jest niski. Oznacza to, że kości danej osoby są słabsze niż powinny i może to być oznaką osteoporozy.
Ryzyko rozwoju osteoporozy zależy od kilku czynników. Należą do nich: genetyka, powtarzające się złamania, niewłaściwe odżywianie, narażenie na napromieniowanie i leki działające na kości. Osoby, u których w rodzinie występowała kruchość kości, są bardziej narażone na złamania niż osoby bez takiej historii. Choroba przewlekła, taka jak cukrzyca, może zwiększyć ryzyko kruchości kości. Osoby z deformacją kości lub bólem kości również mogą być narażone na większe ryzyko.