Jeśli zastanawiasz się, dlaczego witamina B1 jest przepisywana na receptę, to jesteś we właściwym miejscu. Przekonasz się, że istnieje wiele powodów, dla których ta właśnie witamina jest przepisywana na receptę. Jednym z nich jest leczenie i zapobieganie zespołowi Wernicke-Korsakoffa. Innym powodem jest leczenie niskiego poziomu tiaminy.
Objawy niedoboru tiaminy
Objawy niedoboru tiaminy mogą być różne – od zmęczenia i dezorientacji po niewydolność serca i neuropatię. Niektóre niedobory tiaminy można leczyć za pomocą suplementów, inne wymagają podawania tiaminy dożylnie.
Tiamina odgrywa ważną rolę w procesach metabolicznych organizmu, w tym w produkcji energii i regulacji głodu w mózgu. Pomaga też zwalczać stany zapalne, chronić przed infekcjami i utrzymywać prawidłowe funkcjonowanie nerwów. Ponadto tiamina jest potrzebna do wspierania zdolności organizmu do radzenia sobie ze stresem.
Niedobór tiaminy może prowadzić do rozwoju stanu zwanego encefalopatią Wernickego. Jest to stan, który wpływa na obwodowy układ nerwowy, prowadząc do problemów z pamięcią i chodzeniem. Inne objawy mogą obejmować dezorientację, zamieszanie, drażliwość i oczopląs.
Jednym z najwcześniejszych objawów niedoboru tiaminy jest drażliwość i zmęczenie. Objawy te zwykle ustępują same, ale mogą powrócić, jeśli niedobór pozostanie nieleczony.
Objawy niedoboru tiaminy powinny być zgłoszone lekarzowi. Zazwyczaj będziesz musiał poddać się długoterminowemu monitorowaniu, aby ocenić stan tiaminy.
Jeśli twój poziom tiaminy jest niski, powinieneś przyjmować codziennie suplement tiaminy. Twój lekarz prawdopodobnie przepisze ci multiwitaminę zawierającą od 1,1 do 1,2 miligramów tiaminy. Dla niektórych osób zalecana jest większa dawka. Jednak przyjmowanie suplementu nie zastępuje zdrowej diety.
Leczenie niskiego poziomu witaminy B1
Witamina B1 jest witaminą rozpuszczalną w wodzie, która jest potrzebna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest wykorzystywana do przekształcania węglowodanów i tłuszczów w energię, a także pomaga organizmowi w metabolizowaniu białka. Tiaminę stosuje się między innymi w leczeniu chorób związanych z niskim poziomem tiaminy.
Witaminę B1 można znaleźć w wielu produktach spożywczych, w tym w mięsie, rybach i fasoli. Witamina ta jest również sprzedawana w multiwitaminach i w postaci tabletek o powolnym uwalnianiu. Jednak aby osiągnąć maksymalne korzyści, pacjent powinien przyjmować witaminę B1 codziennie.
Oprócz zdolności do przekształcania pożywienia w energię, witamina B1 odgrywa również kluczową rolę w normalnym funkcjonowaniu nerwów, mięśni i serca. Jej niedobór może powodować wiele różnych zespołów klinicznych. Niektóre z typowych objawów to dezorientacja, utrata pamięci i anoreksja. Jeśli pacjent ma poważny niedobór, stan ten może doprowadzić do opieki instytucjonalnej, a nawet śmierci.
Najbardziej skutecznym sposobem leczenia niskiego poziomu tiaminy jest stosowanie zdrowej, zbilansowanej diety i regularne przyjmowanie suplementów witaminy B1. Alternatywnie, lekarz może przepisać preparat tiaminy produkowany przez człowieka.
FDA zaleca, aby pacjenci zasięgnęli porady lekarza przed spożyciem jakiegokolwiek suplementu. Nawet jeśli dany produkt jest reklamowany jako „cud”, nie należy polegać na nim w celu wyleczenia choroby.
Zapobieganie zespołowi Wernickego-Korsakoffa
Zespół Wernickego-Korsakoffa (WKS) jest zaburzeniem neurologicznym spowodowanym niedożywieniem, a w szczególności brakiem witaminy B1 w mózgu. Witamina ta przekształca pożywienie w energię, która może być wykorzystana do utrzymania mózgu i innych części ciała.
Gdy objawy zespołu Wernickego-Korsakoffa nie są leczone, mogą prowadzić do komplikacji. Stan ten może zagrażać życiu. Może również prowadzić do delirium, halucynacji i dezorientacji. Pacjenci mogą również doświadczać podwójnego widzenia, oczopląsu i osłabienia mięśni oczu. Te efekty mogą powodować trudności w chodzeniu, siedzeniu, staniu lub mówieniu. W niektórych przypadkach objawy można odwrócić, przyjmując duże dawki tiaminy.
Są dwa główne typy choroby Wernickego-Korsakoffa. Pierwszy to ostra postać choroby. Objawy tego stanu to wybroczyny w trzeciej i czwartej komorze mózgu, wraz z szarą materią okołokomorową i miękką konsystencją.
Drugą postacią choroby jest postać przewlekła. Pacjenci z tą chorobą mają gąbczaste zmiany w ciałach sutkowych i wykazują brązowe przebarwienia tkanek. W przeciwieństwie do ostrej wersji choroby, ta forma choroby nie ma wpływu na neurony w mózgu. Jednak pacjenci nadal muszą być poddawani leczeniu, aby zapobiec trwałemu uszkodzeniu mózgu.